တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိ
ကုန္လြန္သြားလုိက္တာတစ္ႏွစ္ဆုိတာဘာမွ မၾကာလုိက္သလုိပါပဲ။ ဘေလာ႔ေဒးအ မွတ္တရ ဘေလာ႔ဂါဘ၀
Tag Post ေလးေတြေရးဖုိ႔ တီတင္႔(Anuty Tint) ဖဘကေနႏႈိးေဆာ္လုိက္မွပဲ ဘေလာ႔ေဒးနီးျပီဆုိ
တာသတိရမိပါတယ္။ မႏွစ္ကအမျဖဴ(စံပယ္ခ်ိဳ)ေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ေဒးတဂ္ပုိ႔စ္ေလး တစ္ခုေရးဖူးပါတယ္။
အခုဘေလာ႔ေဒး ကုိျပန္ေရာက္လာျပန္ပါျပီ။ တစ္ႏွစ္ဆုိတာဘာမွမၾကာလုိက္သလုိ ဘေလာ႔မွာလည္းဘာမွကုိမတင္ႏုိင္ခဲ႔ပါဘူး။
ကုိယ္႔ဘေလာ႔ ထဲကုိေျခဦးမလွည္႔မိတာလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီမုိ႔ တီတင္႔(Anuty Tint) ေျပာသလုိဒီေန႔ေတာ႔အခ်ိန္ေပးျပီး
ဘေလာ႔ေလးကုိ ဖုန္၀င္ခါလုိက္ပါမယ္။ ေနာက္မွဖုန္ျပန္တက္တာလည္း ေနာက္အပုိင္းေပါ႔။
ဘေလာ႔ဂါဘ၀ ဆုိေတာ႔ခက္ေတာ႔ခက္သားလားခင္ဗ်ာ။
ဘာမ်ားခက္လုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ ဘေလာ႔ဂါစစ္စစ္ေတြအတြက္ေတာ႔မ ခက္ဘူးေပါ႔။ အဲ…..ဘေလာ႔ဂါမဟုတ္တဲ႔
ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ႔ ဘေလာ႔ဂါဘ၀အေၾကာင္းေရးဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ ခက္ေနတာပါ။ အမွန္က ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ႔သေကာင႔္သားက
ေတာင္မေရာက္ေျမာက္မေရာက္ရယ္ပါ။ ဟုိေနရာစပ္စပ္ ဒီေနရာစပ္စပ္နဲ႔ နတ္ကရာေက်းေမာေနတတ္တဲ႔
လူစားမ်ိဳးပါ။ တစ္ခုခုကုိဓါတ္က်ေနရင္ က်န္တဲ႔အရာေတြကုိ အကုန္ေမ႔ေနတတ္ပါတယ္။ စာေရးဖုိ႔စိတ္ကူး
ေပါက္လာရင္ေတာ႔ ဘေလာ႔ထဲမွာလည္ေနတတ္ပါတယ္။ စာေရးဖုိ႔စိတ္ကူး ဆုိလုိ႔အရမ္းလည္းအထင္မၾကီး
လုိက္ပါနဲ႔အုန္း။ ဘေလာ႔လည္ရင္း ကုိယ္နွစ္သက္တဲ႔ပုိ႔စ္ေလးေတြကုိ ေကာ္ပီကူး၊ ကုိယ္႔ဘေလာ႔နဲ႔
အဆင္ေျပေအာင္စာျပန္ စီျပီးပုိ႔စ္ေတြတင္တာေလာက္သာလုပ္ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီအဆင္႔ေလာက္ကုိ စိတ္ၾကီး၀င္ျပီး
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ ရယ္လုိ႔မသက္မွတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ပါလုိ႔သက္မွတ္လုိက္ရင္
တကယ္ဘေလာ႔ေရးေနတဲ႔ဘေလာ႔ ဂါစစ္စစ္ေတြကုိေစာ္ကားရာေရာက္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ခံယူထားလုိ႔ပါ။
တကယ္ေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ မဟုတ္တဲ႔ ဘေလာ႔ခ်ာတစ္ေယာက္ပါ။ ဘေလာ႔ခ်ာဆုိေတာ႔
ခ်ာတာေတြပဲေရးတာေပါ႔။
တကယ္လုိ႔ ဘေလာ႔ေတြသာ
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ဘေလာ႔ဂါေတြဟာပန္းခ်ီဆရာေတြပါ။ ပန္းခ်ီဆရာေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ကုိ
သူတုိ႔ရင္ထဲကခံစားခ်က္ အႏုပညာေတြကုိေပါင္းစပ္ျပီး စုတ္တံနဲ႔ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေပၚမွာ ပုံေဖာ္ၾကတာ
ပါ။ အနီးအေ၀း၊ အလင္းအေမွာင္နဲ႔ အေရာင္ေတြရဲ႕သီအုိရီေတြကုိ အေျခခံအားျဖင္႔နားလည္ခံစားတတ္မွ
ပန္းခ်ီဆရာေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္သလုိ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေကာင္းျခင္း၊ မေကာင္းျခင္းဟာလည္း
အဲဒီပန္းခ်ီဆရာေပၚမွာသာ မူတည္ပါ တယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ ဘေလာ႔တစ္ခုေကာင္းျခင္း၊ မေကာင္းျခင္းဟာလည္း
အဲဒီဘေလာ႔ရဲ႕ဘေလာ႔ဂါေပၚမွာသာ မူတည္ပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂါသမားစစ္စစ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ခံစားခ်က္အႏုပညာေတြကုိ
သူတုိ႔ရဲ႕ဘေလာ႔ေတြေပၚမွာ လက္ရာေျမာက္စြာပုံေဖာ္အ သက္သြင္းၾကပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင္႔ဘေလာ႔ေလးေတြကုိ
သူတုိ႔ရဲ႕ကုိယ္ပြားေလးေတြအျဖစ္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကပါတယ္။ မိမိဘေလာ႔ေလးအတြက္ မအားတဲ႔ၾကားကအခ်ိန္လုျပီးကုိယ္ႏွစ္သက္ရာ
စာေပေလးေတြကုိေရးသားၾကရင္း ေရွ႕သုိ႔မွန္မွန္ခ်ီ တက္ၾကပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂါသမားစစ္စစ္ေတြဟာ
ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႔ရဲ႕ဘေလာ႔ေလးေတြကုိ တန္ဖုိး ထားဖက္တြယ္ထားတတ္
ျပီးပစ္ပယ္မထားတတ္ၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်က္က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတာ႔တစ္ျခားစီပါ။
ဘေလာ႔ေလးလုပ္၊ ေတာင္ေတာင္အီအီေတြေရး၊
ေကာ္ပီပုိ႔စ္ေတြနဲ႔ကဗ်ာမဆန္လွတဲ႔ ကိုယ္႔ဘေလာ႔ကုိ လူမ၀င္တာလည္း အဆန္းေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။
ကုိယ္တုိင္ကပန္းခ်ီအေၾကာင္းနားမလည္ပဲ စုတ္တံကုိင္ျပီး အေရာင္မ်ိဳးစုံနဲ႔ေတာင္ျခစ္ ေျမာက္ျခစ္
လုပ္ျပီးေမာ္ဒန္ပန္းခ်ီပါလုိ႔ေျပာရင္ လူဟားစရာျဖစ္ေနမွာပါ။ အဲဒီပန္းခ်ီကားကုိလည္း ဘယ္သူမွအခ်ိန္ကုန္ခံျပီး
လာမၾကည္႔ တာလည္း ဆန္းေတာ႔မဆန္းပါဘူး။ အဲဒီပန္းခ်ီကားေကာင္းျခင္း၊ မေကာင္းျခင္းဟာ ေရးဆြဲခဲ႔တဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚမွာသာ
မူ တည္တာပါ။ အဲဒီလုိပါပဲကုိယ္႔ ဘေလာ႔လူ၀င္နည္းျခင္း၊ မ်ားျခင္းဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚမွာသာ
မူတည္ပါတယ္။ ကိုယ္႔ ဘေလာ႔မွာလူသူေျခာက္ ကပ္ေနေတာ႔လည္း အထီးက်န္တယ္လုိ႔ခံစားမိပါတယ္။
အဲဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘေလာ႔ေလးနဲ႔ နည္းနည္းအေနေ၀းလုိ႔ ေသြးေအးလာပါတယ္။ ကုိယ္႔ဘေလာ႔ကုိဘာမွမလုပ္ေတာ႔ပဲ
ရင္းႏွီးေနတဲ႔ဘေလာ႔ေတြဆီကုိသာလွည္႔ ပတ္ရင္းအခ်ိန္ျဖဳန္းေနခဲ႔တာပါ။ တစ္နည္းအားျဖင္႔
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္႔ရဲ႕ဘေလာ႔ေလးကုိ တိတ္တဆိတ္နဲ႔ေက်ာခုိင္းျပီး ဖဘနဲ႔သ တင္း၀က္ဆုိက္ေတြ
မွာသာအခ်ိန္ကုန္လြန္ေနခဲ႔တာပါ။
အလုပ္အကုိင္ေနရာအေျပာင္းအလဲေလးေၾကာင္႔
အရင္လုိအြန္လုိင္းကုိပုံမွန္ မသုံးျဖစ္တာလည္းပါသလုိ၊ ပ်င္းတာေရာ၊ ဖ်င္း တာေရာေၾကာင္႔ပါ
ဘေလာ႔ကုိလုံး၀ပစ္ပယ္ထားျပီး ဖဘ မွာငုပ္ခ်ည္၊ ေပၚခ်ည္လုပ္ေနတာပါ။ ေဘာ္ဒါေတြကလည္း ဒီဖဘ
မွာေတာ္ေတာ္စုံၾကသလုိ ဓါတ္ပုံတစ္ပုံ၊ စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ Like ေတြ Comment ပလူပ်ံျပီး
ဖလန္းဖလန္းထေနတာမုိ႔ ဘေလာ႔ ထဲ၀င္လည္ဖုိ႔ကုိ ဘယ္သူမွသိပ္ျပီး စိတ္အားမထက္သန္ၾကေတာ႔ဘူးေပါ႔။
ဘေလာ႔ထဲမွာအခုလုိလူစုံတက္စုံ ေတြ႔ရဖုိ႔ဆုိတာက လည္း ဒီဖဘမွာေလာက္မနီးစပ္တာလည္းပါမွာပါ။
ဒါေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖဘလာျပီးလုံးလားေထြးလားျဖစ္ေနမိတာေပါ႔။
ကိုယ္နဲ႔ရင္းႏွီးျပီးသား
ဘေလာ႔ဂါအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔လည္း ဖဘမွာအလြယ္တကူဆုံမိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ဘေလာ႔ေလးေတြကုိ ရံဖန္ရံခါ
ကၽြန္ေတာ္သြားၾကည္႔မိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္းအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ဘေလာ႔ေလးေတြကုိ
ပစ္ပယ္ထားျပီး လူစည္ကားရာဖဘျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးမွာ က်င္လည္ေနၾကပါျပီ။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔
အလြယ္တကူေတြ႕ဆုံႏုိင္သလုိ ဘာ အေၾကာင္းအရာေလးျဖစ္ျဖစ္ တင္လုိက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ
Like ေတြ Comment တက္လာတာမုိ႔ ဘေလာ႔မွာထက္စာ ရင္ ဒီဖဘမွာလာျပီးက်င္လည္ေနၾကတာကလည္း သဘာ၀ေတာ႔က်ပါတယ္။
ဘေလာ႔မွာပုိ႔စ္တင္ရင္ ၀င္ျပီးဖတ္တဲ႔ကသူနည္း ပါးသလုိ Comment ၁၀ခုေလာက္ရဖုိ႔ကလည္းခက္ပါတယ္။ ဖဘမွာတင္လုိက္ရင္ Like ေတြ Comment အလြယ္တကူရ တာမုိ႔
အားလုံးဟာဘေလာ႔မွာထက္ ဖဘမွာပုိျပီးေပ်ာ္ေနၾကတာလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္အတြက္
စာဖတ္သူကေပးတဲ႔ကြန္မန္႔ေလးေတြဟာ အားေဆးတစ္ခြက္ပါ။ ေနာက္ထပ္ပုိ႔စ္ေတြေရးဖုိ႔အ တြက္ ခြန္အား(တြန္းအား)ေတြ
ဆုိရင္လည္းမမွားပါဘူး။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ဟာ ကြန္မန္႔လုိခ်င္လုိ႔ပုိ႔စ္ေရးတာ မဟုတ္ေပ မယ္႔
ကုိယ္ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီးေရးထားတဲ႔ ပုိ႔စ္ေလးေတြရဲ႕ေအာက္မွာ စာဖတ္သူေတြရဲ႕ကြန္မန္႔ေလးေတြကုိ
ျမင္ရရင္ျဖင္႔ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးျပီး ပီတိေလးေတြျဖစ္ရစျမဲပါ။ ေနာက္ထပ္ေရးဖုိ႕လည္းစိတ္မွာအလုိလုိ
ခြန္အားျဖစ္မိလာသလုိ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ လည္းယုံၾကည္မႈေတြတုိးလာမွာပါ။ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မႈေတြတုိးလာတာနဲ႔အမွ်
ဘေလာ႔ေလးအေပၚမွာထားတဲ႔ ကုိယ္႔ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ဟာလည္း ပုိျပီးခုိင္မာလာမွာပါ။ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ဟာ
ကုိယ္႔ရဲ႕ဘေလာ႔မွာပုိ႔စ္တစ္ခု တင္ေတာ႔မယ္ဆုိရင္ အေသအခ်ာၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီး ေရးသားၾကတာပါ။
အဖက္ဖက္ကလုိလုိေသးမရွိေအာင္ စာေၾကာင္းအထားအသုိကအစ စာလုံးေပါင္းသတ္ပုံအဆုံး ေသေသခ်ာခ်ာဂရုတစုိက္စိစစ္ျပီးမွ
ကုိယ္႔ရဲ႕ပုိ႔စ္ေတြကုိတင္ၾကတာပါ။ ကိုယ္႔ရဲ႕ဘေလာ႔ေလးမွာ
အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ဘေလာ႔ဂါေတြအေနနဲ႔ၾကိဳးစားၾကတယ္ဆုိတာ ယုံမွားသံသယျဖစ္စရာမရွိပါဘူး။
စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုကေတာ႔ အဲဒီလုိဘေလာ႔ဂါသမားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔
ကုိယ္႔ဘေလာ႔ေလးေတြအေပၚမွာ ယုံၾကည္မႈအားေတြနည္းသြားျပီး ဘေလာ႔ေတြထဲကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတာပါပဲ။
ဒါဟာဘေလာ႔ရြာၾကီးအတြက္ေတာ႔ အႏုတ္လကၡဏာပါ။
မိမိရဲ႕ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းတစ္ခုကုိ
မိမိကုိယ္တုိင္ကမွတန္ဖုိးမထားရင္ က်န္တဲ႔ဘယ္သူေတြကမွလည္း အေရးတယူနဲ႔ တန္းဖုိး ထားေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒီလုိပါပဲ ဘေလာ႔ေလးေတြအရင္လုိျပန္လည္ စည္ကားသုိက္ျမိဳက္လာဖုိ႔ဆိုတာ ဘေလာ႔ဂါေတြမွ မလုပ္ရင္
ဘယ္လုိမွျဖစ္လာႏုိင္စရာအေၾကာင္းမျမင္ပါဘူး။ ဘေလာ႔ဂါေမာင္ႏွမေတြကုိ ဘေလာ႔ေတြမွာ သာျပန္လည္ဆုံ စည္းေစခ်င္မိတာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဆႏၵအမွန္ပါ။ ဖဘ လုိေနရာမ်ိဳးမွာအခ်ိန္တစ္နာရီ ကုန္ေနမယ္႔အစား ကုိယ္႔ဘေလာ႔ေလးေတြ အတြက္
အခ်ိန္နာ၀က္ေလာက္ဖဲ႔ ေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဘေလာ႔ေလးေတြမွန္မွန္လည္ပတ္ေနမွာပါ။
ကိုယ္႔မွာတင္စရာပုိ႔စ္ မရွိေပမယ္႔လည္း အျခားေသာဘေလာ႔ဂါေတြရဲ႕ပုိ႔စ္ေလးေတြဖတ္ရင္း အနည္းဆုံးေတာ႔အားေပး စကားေလးေတြေျပာေပးႏုိင္ တာေပါ႔ခင္ဗ်ာ။ ဘေလာ႔ဂါေတြအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ေဖးမအားေပးမႈေတြနဲ႔ မွန္မွန္ခ်ီတက္သြားၾကမယ္ဆုိရင္ျဖင္႔
ဘေလာ႔ရြာၾကီးလည္း အရင္ကလုိ ျပန္လည္စည္ကားသုိက္ျမိဳက္လာမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆမိပါတယ္။
ဘေလာ႔ေဒးနဲ႔အတူ ဘေလာ႔ဂါညီအစ္ကုိ၊
ေမာင္ႏွမမ်ား၊ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားအားလုံးကုိ ကၽြန္ေတာ္ဒီေနရာ ကေနရုိေသေလးစြာျဖင္႔
ဂါရ၀ ျပဳလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႔
ရာဇာေထြး
မွတ္ခ်က္။ ဖုန္တက္ေနတဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဘေလာ႔ေလးကုိ တီတင္႔(Anuty Tint) ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင္႔ ဖုန္၀င္ခါျဖစ္လုိက္တာပါ။ “ဘေလာ႔ဂါဘ၀” ေခါင္းစဥ္နဲ႔အံမ၀င္ေပမယ္႔ ဘေလာ႔ေဒးမွာအမွတ္တရအေနနဲ႔ Tag Post ခပ္ခ်ာခ်ာေလးတစ္ခု အေနေတာ႔ေရးျဖစ္သြားတာေပါ႔။ တီတင္႔(Anuty Tint)ေရ ပုိ႔စ္ေလးေရးဖုိ႔လႈံ႔ေဆာ္ေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
