ႏွစ္ေတြလေတြအလီလီေျပာင္းလုိ႔ိအခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးခဲ႔ေပမယ္႕ကုိယ္႕ရင္ထဲမွာေတာ႕မင္းကုိသတိရေနစဲပါသူ
ငယ္ခ်င္း..။ ေသေသာသူၾကာရင္ေမ႔၊ေပ်ာက္ေသာသူရွာရင္ေတြ႕ဆုိတယ္႔ဆုိရုိးစကားရွိေပမယ္႔ကုိယ္႔ရဲ႕ရင္ထဲ
မွာေတာ႕မေန႕တေန႔ကလုိပါဘဲသူငယ္ခ်င္း..။ ကုိယ္မွတ္မိတယ္... ၁၉၉၅ခုႏွစ္ ေလာက္က ကုိယ္ နဲ႔ မင္း
(xxx) ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၼဏီမွာအလုပ္စ၀င္ရင္းခင္ၾကတာေနာ္..။ သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ကုိယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္
တကယ္႔ ညီအကုိအရင္းေတြလုိတြယ္တာလာၾကတယ္.။မင္းေရာ ကိုယ္ေရာတကယ္႔ဘ၀တူေတြေလ..။ကုိယ္ေရာ
မင္းေရာႏွစ္ေယာက္စလုံးဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ႕တာ၊အေဖေတြမရွိၾကတာ၊.၁၀ေအာင္ျပီးေက်ာင္းဆက္မတက္ႏုိင္တာ၊ မိ
သားစုေတြရဲ႕စား၀တ္ေနေရး အတြက္တာ၀န္ယူရတာ ၊ အသက္ဆုိရင္လည္း မင္းထက္က္ုိယ္က ၂ လဘဲၾကီး
တယ္..ေနာ္။ စိတ္တူကုိယ္တူဘ၀တူေတြမုိ႕တေယာက္အေပၚတေယာက္ ေဖးေဖးမမ နဲ႔ညီကုိေတြလုိေနခဲ႔ၾက
တယ္ ေနာ္။ကုိယ္နဲ႕မင္းမတူတာတခုဘဲရွိတယ္...မင္းမွာညီကိုေမာင္ႏွမ်ားတယ္အားလုံး၆ေယာက္ေတာင္ေနာ္
သူငယ္ခ်င္း..။ကုိယ္ကေတာ႕အေမရယ္အမရယ္ဘဲရွိတာမုိ႔သိပ္ျပီးမက်ပ္တည္းေပမယ္႕အမ(မမ)ရဲ႕ေက်ာင္းစား
ရိတ္ေၾကာင္႕ေလာက္ငတယ္ဆုိရုံေလးဘဲရွိတာပါ..။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႕မိသားစုမ်ားတာမုိ႕ကိုယ္႔ထက္ပုိၾကပ္
တည္းတာေပါ႕..ဒါေပမယ္႕ကုိယ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ဘာအားငယ္စိတ္မွမရွိၾကဘူးေနာ္..။
ကုိယ္႕ဘ၀ရဲ႕အခက္ခဲဆုံးအခ်ိန္ေတြမွာကုိယ္ေပၚ ေဖးေဖးမမနဲ႕အကူအညီေပးခဲ႔ဘူးတဲ႕မင္းရဲ႕ေစတနာေမ
တၱာေတြကုိေတာ႔ကုိယ္ဘယ္ေတာ႕မွေမ႕လုိ႕ရမွာမဟုတ္သလုိဘယ္ေတာ႔မွလည္းေမ႕ဖုိ႕မၾကိဳးစားပါဘူးသူငယ္
ခ်င္း..။ ကိုယ္ဘ၀ရဲ႕အခက္ခဲဆုံးအခ်ိန္ေတြကေတာ႔၁၉၉၈ခုႏွစ္ေလာက္္ကေနာ္သူငယ္ခ်င္း..ကုိယ္႔ေမေမစျပီး
က်န္းမာေရးမေကာင္းျဖစ္လာတယ္.ပထမေတာ႕ရုိးရုိးထင္ျပီးေဆးျမီးတုိေလးနဲဘဲစခန္းသြားေနလုိက္မိတယ္ေလ။
ဒါေပမယ္႕တေန႔ထက္တေန႕ပုိဆုိးလာေတာ႕ကုိယ္ေမေမ႔အေျခေနအတြက္စုိးရိမ္လာမိတယ္..။ ကုိယ္မင္းနဲတုိင္
ပင္ျပီးဆရာ၀န္ၾကီးေတြနဲ႕ျပၾကည္႕မွဘဲ ေမေမမွာႏွလုံးေရာဂါရွိမွန္း ကုိယ္သိရတာ..ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းတာ
တဲ႕သူငယ္ခ်င္း.အမွန္တုိင္း၀န္ခံရရင္ကုိယ္ေတာ္ေတာ္စိတ္ဓါတ္က်သြားမိတယ္..ဒီလုိေရာဂါဆုိတာသူေဌးေရာဂါ
ေလသူငယ္ခ်င္း..ကုိယ္တုိ႔လုိမရွိဆင္းရဲသားေတြမွာမွလာျဖစ္ရတယ္လုိ႕ကြာ..။ကိုယ္တခုခုလုပ္မွရေတာ႕မယ္
သူငယ္ခ်င္း..ကုိယ္တုိ႕ရတဲ႕ရုံးစာေရးလစာေလးကစားေလာက္တယ္ဆုိရုံေလးဘဲရွိတာ..ေမေမ႕အတြက္ေဆး
ဖုိးအတြက္ေတာ႕ကုိယ္ေငြလုိေနျပီသူငယ္ခ်င္း..။ကုိယ္အႏၱရာယ္မ်ားတဲ႕ကမ္းေ၀းငါးဖမ္းသေဘၤာလုိက္ဖုိ႕ဆုံးျဖတ္
တဲ႕အေပၚမင္းေရာကုိယ္႔ရဲ႕မမေရာသေဘာမတူမွန္းကုိယ္သိပါတယ္..ဒါေပမယ္႔ကုိယ္႕မွာတျခားေရြးခ်ယ္စရာမရွိ
ဘူးသူငယ္ခ်င္း..။ ေမေမ႕အတြက္ကုိယ္႔ရဲ႕ဘ၀ကုိရင္းျပီးေက်းဇူးဆပ္ခြင္႔ရတယ္လုိ႕ကုိယ္သေဘာထားပါတယ္သူ
ငယ္ခ်င္း..။ ကိုယ္လုိက္မယ္႔ သေဘၤာက ၃လ တခါဘဲ ရန္ကုန္ ကိုျပန္၀င္တာမုိ႕လစာၾကိဳတင္ေငြ၁သိန္းေက်ာ္
ရေတာ႕ေမေမ႕ေဆးဖုိးအတြက္ေတာ႔အဆင္ေျပတာေပါ႕ကြာ..။ ေမေမ႔ကုိေတာ႕လိမ္ေျပာခဲ႔ရတာေပါ႕နယ္မွာ
အလုပ္သြားလုပ္ရမယ္လုိ႕..ကုိယ္ဒီအလုပ္လုပ္တာေမေမ႔ကုိေပးမသိေစခ်င္ဘူး..။ ေမေမ႕အေပၚပထမဆုံးနဲ႕
ေနာက္ဆုံးလိမ္လည္ျခင္းပါ...ကိုယ္မရွိေနတဲ႕အခ်ိန္ေတြမွာကုိယ္႕ရဲ႕ကိုယ္စားေမေမနဲ႕မမအေပၚေစာင္႕
ေရွာက္ေပးခဲ႕တဲ႕မင္းရဲ႕ေက်းဇူးေတြကုိဘယ္ေတာ႕မွမေမ႔ပါဘူးသူငယ္ခ်င္းရာ..။
ကုိယ္၅ေခါက္ေျမာက္သေဘၤာလုိက္ဖုိ႕ကုိမင္းတားလုိ႕ကုိယ္မလုိက္ျဖစ္တာေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းသြားတယ္သူ
ငယ္ခ်င္း..။ ကိုယ္သာလုိက္သြားမိခဲ႕မယ္ဆုိရင္ ေမေမရဲ႕ေနာက္ဆံုးခရီးကုိ ကုိယ္လုိက္ပုိ႕ခြင္႔ရမွာမဟုတ္သလုိ
တသက္လုံးလည္းကုိယ္႕ကုိကိုယ္ခြင္႕လြတ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူးသူငယ္ခ်င္း..အဲဒီအတြက္လည္းေက်းဇူးပါသူငယ္ ခ်င္း..။
၂၅ ၊၀၅ ၊၁၉၉၉ခုႏွစ္ အဲဒီေန႔ကုိေတာ႕ဘယ္ေတာ႔မွကုိယ္ေမ႔လုိ႕မရဘူးသူငယ္ခ်င္း..။ အဲဒီ မနက္
၄း၀၀နာရီေလာက္မွာေမေမကိုယ္တုိ႕ေမာင္ႏွမ၂ ေယာက္ကုိလူ႕ေလာကၾကီးထဲမွာစိတ္ခ်လက္ခ်ထားခဲ႕ျပီးဘ
၀တပါးကုိျငင္ျငင္သာသာနဲ႕ကူးေျပာင္းသြားတယ္သူငယ္ခ်င္း....ကိုယ္တုိ႕ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ေတာ႕ျမင္႕
မုိရ္ေတာင္ၾကီးျပိဳတာပါသူငယ္ခ်င္းရာ..။ ဒီလမ္းကုိတေန႕က်ရင္အားလုံးသြားရမယ္ဆုိတာကုိယ္သိပါတယ္...
ဒါေပမယ္႕ေမေမထြက္ခြါသြားတာမေစာလြန္းဘူးလားသူငယ္ခ်င္း.ရယ္..။ ေမေမဆံုးတဲ႕အခ်ိန္မွာေမေမ႕အသက္
၄၈ ႏွစ္ဘဲရွိေသးတယ္ေလ..။ ဒါေပမယ္႕ေမေမ႕အေပၚကုိယ္ ေက်းဇူးအနည္းငယ္ေလးဆပ္ခြင္႔ရတဲ႔အတြက္
ကုိယ္ေက်နပ္ပါတယ္ေလ..။
သူငယ္ခ်င္းမွတ္မိေသးလားကုိယ္တုိ႕၂ ေယာက္၂၀၀၀ခုႏွစ္မတ္လေလာက္ကအလုပ္ကိစၥနဲ႕ေကာ႕ေသာင္းသြား
တဲ႕အေၾကာင္းေလးေလ..။ ကုမၼဏီကသေဘၤာနဲ႕သြားဖုိ႕စီစဥ္ေပးတာကုိကုိယ္တုိ႕ရွည္ျပီးကားနဲ႕သြားၾကတာေလ
..။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕မွတ္ပုံတင္ေၾကာင္႔လမ္း တေလွ်ာက္လုံး၀ယ္လုိက္ရတဲ႕ျပကၡဒိန္ေတြတဂိတ္တစ္ေဆာင္ႏႈန္းနဲမ
နည္းဘူးေနာ္..။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကမြန္၊ကရင္နဲ႔ရခိုင္တုိင္းရင္းသားေတြကုိထုိင္းႏုိင္ငံကုိမသြားႏုိင္ေအာင္တားေန
တဲ႕အခ်ိန္ေလ..။ ကိုယ္က ရန္ကုန္မွတ္ပုံတင္မုိ႕ျပႆနာမျဖစ္ေပမယ္႔ သူငယ္ခ်င္းကမြန္တိုင္းရင္းသားမုိ႕မြန္ျပည္
နယ္ေက်ာ္ထဲကစျပီးရွင္းသြားရတာေကာ႕ေသာင္းေရာက္တဲ႕အထိဘဲေနာ္.။ ျပကၡဒိန္ေတြေၾကာင္႕ကုိယ္ တုိ႕
၂ေယာက္စားရိတ္ပြန္းသြားလုိ႕ေကာ႕ေသာင္းေစ်းထဲမွာနာရီ၂လုံးနဲ႕လက္စြပ္၁ကြင္း၀င္ေျဖာလုိက္ရတာေတြ
ကုိယ္မေမ႕ေသးဘူးသူငယ္ခ်င္း..။ ေကာ႔ေသာင္းသြားအမွတ္တရေပါ႕....။
အလုပ္ကိစၥေတြျပီးတာနဲ႕ရန္ကုန္ကုိသၾကၤန္အမွီျပန္လာၾကတယ္ေနာ္....အဲဒီသၾကၤန္ကကိုယ္တုိ႕၂ေယာက္
ရဲ႕ေနာက္ဆုံးသၾကၤန္ဘဲ သူငယ္ခ်င္း... ။ သၾကၤန္ျပီးမွမင္းအလုပ္ထြက္မယ္႕အေၾကာင္းကုိယ္သိရတယ္..။ မင္းမိ
သားစုရဲ႕စီပြားေရးအေျခအေနေၾကာင္႕ဆုိတာကုိယ္နားလည္ပါတယ္...ကုိယ္႕လိုုိဘဲမင္းသေဘၤာလုိက္မယ္႕ကိစၥ
ကုိယ္မတားေတာ႕ပါဘူး.။ ဘာလုိ႕လည္းဆုိေတာ႕ဒီအလုပ္ကေလာေလာဆယ္မွာေငြရလြယ္တယ္ေလ...။ ေငြရ
လြယ္သလုိအသက္အႏၱရာယ္နဲ႕လည္းနီးတယ္ဆုိတာကိုယ္ကုိတုိင္ၾကံဳဘူးေတာ႕မင္းကုိကိုယ္မလုပ္ေစခ်င္တာ
ကုိယ္႕ရဲ႕ဆႏၵပါ.ဒါေပမယ္႕မင္းကအရမ္းကုိဆႏၵျပင္းျပေနေတာ႕ကုိယ္မတားေတာ႕ပါဘူး..။ တကယ္လုိ႕ဒီအလုပ္
ဟာ မင္းကုိေသလမ္းပုိ႕မယ္မွန္းသာ ကုိယ္သိခဲ႕ရင္ မင္းကုိ ကုိယ္ရေအာင္တားပါတယ္ကြာ..။
မင္းတုိ႕သေဘၤာထြက္မယ္႕ေန႕ကကုိယ္ ၾကည္႕ျမင္တုိင္ဆိပ္ကမ္းကုိ မင္းရဲ႕ညီ နဲ႔အေစာၾကီးေရာက္ေနမိတယ္..။
၉နာရီေလာက္မွမင္းကုိယ္တုိ႕ဆီေရာက္လာျပီးမင္းရဲ႕ညီေလးကုိမင္းရဲ႕လစာေပးျပီးအိမ္အတြက္မင္းမွာ
တမ္းေတြေခၽြေနတာအတိတ္နမိတ္ေတြမွန္းကုိယ္သတိမထားမိခဲ႕ဘူးသူငယ္ခ်င္း..။မင္းသြားခါနီးကုိယ္႕
ကို...ရာဇာကုိယ္သြားျပီ...လုိ႕ႏႈတ္ဆက္သြားတာတသက္စာအတြက္ေနာက္ဆုံးႏႈတ္ဆက္သြားတာလား
သူငယ္ခ်င္းရယ္..။
မင္းထြက္သြားျပီး၂လအၾကာမွာသူငယ္ခ်င္းရဲ႕သတင္းဆုိးကုိကုိယ္ၾကားခဲ႕ရတယ္..မင္းတုိ႕သေဘၤာပင္လယ္ထဲ
မွာေပ်ာက္ေနတာ၂ပတ္ေတာင္ရွိေနျပီေလ..။ကုမၼဏီကၾကိတ္ျပီးရွာေနတာမေတြ႕ေတာ႕ဘူးဆုိမွမိသားစုေတြ
ကုိအသိေပးအေၾကာင္းၾကားၾကတာပါ..မင္းအတြက္ေတာ႔ကိုယ္ဘာမွမလုပ္ေပးႏုိင္ေတာ႕ဘူးသူငယ္ခ်င္း....
ကိုယ္ေသေသခ်ာခ်ာစံုစမ္းၾကည္႕ေတာ႕မင္းတုိ႕နဲ႕အဆက္အသြယ္ပ်က္ျပီး၄ရက္အၾကာကုမၼဏီကမင္းတုိ႕ငါး
ဆြဲတယ္႔ေနရာကုိ ေရတပ္နဲ႕ေပါင္းျပီးရွာေဖြေရးလုပ္ၾကေပမယ္႔ဘာသဲလြန္စမွမရခဲၾကဘူး သူငယ္ခ်င္း..။ ေနာက္
ဆံုးသူတုိ႕ဆံုးျဖတ္ၾကတာေတာ႕မင္းတုိ႕အားလုံးပင္လယ္ဓါးျမအတုိက္ခံရတာတဲ႔.....မင္းအပါအ၀င္အားလုံး
၂၈ေယာက္ပါသူငယ္ခ်င္းမင္းတုိ႕ရဲ႕ကံၾကမၼာဘယ္လုိရွိလည္းဆုိတာေတာ႕ဘုရားရွင္ပဲသိလိမ္႕မယ္သူငယ္ခ်င္း..။
အားလုံးကေတာ႕မင္းတုိ႕အားလုံးေသဆုံးသြားၾကျပီလုိ႕သတ္မွတ္လုိက္ၾကတယ္သူငယ္ခ်င္း...မင္းရဲ႕မိသားစုေတြ
ကုိနစ္နာေၾကး ၆သိ္န္းနဲ႕ႏွစ္သိပ္႔လုိက္ၾကတယ္သူငယ္ခ်င္း...ကာယကံရွင္ေတြျဖစ္တဲ႕မင္းရဲ႕မိသားစုေတြေက်နပ္
မွေတာ႕ကုိယ္ဘာမွေျပာပိုင္ခြင္႕မရွိဘူးေလ..။ ကုိယ္႔အတြက္ေတာ႔မင္းဟာ “ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ႕သူငယ္
ခ်င္းေကာင္းတေယာက္ပါ ” သူငယ္ခ်င္းေရ...မင္းအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆုိတဲ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ႕မိသားစုေတြကေတာ႔
သူငယ္ခ်င္းကုိေငြ ၆သိန္းနဲ႕တန္ဖုိးျဖတ္လုိက္ၾကျပီသူငယ္ခ်င္း... မင္းအတြက္ရင္နာလုိက္တာသူငယ္ခ်င္းရယ္..။
သူငယ္ခ်င္းေရ...မင္းရဲ႕မိသားစုေတြကမင္းအတြက္ရည္စူးျပီးရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးလုပ္ၾကတယ္ကြာ..။ ဒါကုိကိုယ္
ဘယ္လုိလကၡံရမလည္းသူငယ္ခ်င္း...မင္းတကယ္ဘဲလူ႕ေလာကၾကီးထဲထြက္ခြါသြားျပီးလား..?ဒီကမၻာၾကီးရဲ႕
တျခားတေနရာရာမွာသက္ရွိထင္ရွားရွိေနေသးလား? မိသားစုေတြအေပၚအျမဲတမ္းအနစ္နာခံေပးဆပ္တတ္တဲ႕
ကုိယ္႔ရဲ႕အခ်စ္ရဆံုးသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဒီလုိဘ၀ဇာတ္သိမ္းရမယ္လုိ႕ကုိယ္လုံး၀မထင္ထားခဲ႕ဘူးသူငယ္ခ်င္း..။
မင္းနဲ႔ပတ္သက္ခဲ႕တာေတြအားလုံးရာသီေတြအလီလီေျပာင္းလုိ႕ႏွစ္ေတြၾကာခဲ႕ေပမယ္႕ကုိယ္အတြက္ေတာ႕
မေန႕တေန႕ကလုိပါဘဲသူငယ္ခ်င္းရယ္..။ တကယ္လုိ႕မ်ားသူငယ္ခ်င္းတကယ္ဘဲေသဆံုးသြားျပီဆုိရင္ ေကာင္း
ရာသုဂတိလားပါေစ လုိ႕ကုိယ္ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္သူငယ္ခ်င္း..။ ဒီကမၻာၾကီးရဲ႕တျခားတေနရာရာမွာ
သက္ရွိထင္ရွားရွိေနေသးတယ္ဆုိရင္ကုိယ္မင္းနဲ႕ေနာက္တၾကိမ္ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္သူငယ္ခ်င္း..ဘာလုိလုိနဲ႕
မင္းကုိယ္တုိိ႕ကုိခြဲခြါသြားတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ရွိေနျပီေနာ္.. သတိရေနစဲ ပါသူငယ္ခ်င္းရယ္...။ ။
ရာဇာေထြး
စကားခ်က္။ ။(လြန္ခဲ႕ေသာ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ကျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ..။ ကုမၼဏီနာမည္မ်ားကုိေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္မေဖာ္ျပေတာ႔ပါဘူး.။ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြခ်ေရးထားတာျဖစ္လုိ႕စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔အဆင္
မေျပတာမ်ားရွိရင္ကၽြန္ေတာ္႔ကုိနားလည္ခြင္႕လြတ္ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ..ကြယ္လြန္သူသူငယ္ခ်င္း
ေမာင္ရန္ႏုိင္(၂၁ႏွစ္) အားဒီပုိ႔စ္ေလးျဖင္႕အမွတ္အရဂုဏ္ျပဳလိုက္တာပါခင္ဗ်ာ.)
အကုိေရဖတ္ရတာစိတ္မေကာင္းလိုက္တာ
ReplyDelete