ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနနဲ႔ ရွင္မေတာင္လုိ႔ဆုိလုိက္တာနဲ႔ က်ား/မ မေရြးအရြယ္စုံက သနပ္ခါးလုိ႔သိၾကပါတယ္။ အမ်ိဳး သမီးမုိ႔သနပ္ခါးၾကိဳက္ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားမ်ားလည္း သနပ္ခါးၾကိဳက္ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြလုိ ကုိယ္တုိင္မလိမ္းၾကေပမယ္႔ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးရဲ႕အနံ႔ကုိမၾကိဳက္တဲ႔ အမ်ိဳးသားရယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္မၾကားဖူးခဲ႔ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသားမ်ားဆုိ ကုိယ္တုိင္လိမ္းၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္းလိမ္းပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးသ နပ္ခါးမလိမ္းရဘူးလုိ႔ အမိန္႔ထုတ္မထားေပမယ္႔ လူပ်ိဳအရြယ္ေရာက္လာေတာ႔ ရွက္ျပီးအျပင္သြားရင္သာမလိမ္းေပ မယ္႔အိမ္မွာေနရင္ေတာ႔လိမ္းျဖစ္ပါတယ္။ သင္းပ်ံ႕တဲ႔ရနံ႔ေလးကုိႏွစ္သက္မိတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါး လိမ္းထားရင္ အသားေရေလးလည္းေအးေနတတ္တာမုိ႔ဒီသနပ္ခါးကုိ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္ေနမိတာဆိုရင္လည္း မမွားပါ ဘူး။ ကေလးဘ၀ထဲေနယခုအရြယ္ေရာက္တဲ႔အထိ ရင္းႏွီးႏွစ္သက္မိေနတာ ဒီရွင္မေတာင္သနပ္ခါးပါ။ မွတ္မိ သေလာက္အဖြားကေနစလုိ႔ ၾကီးေတာ္၊ အေဒၚ၊ အေမ၊ အမေတြအားလုံးဆီမွာဒီ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးနံ႔ေတြရွိေနခဲ႔ပါ တယ္။ ရွင္ေတာင္သနပ္ခါးနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာအမွတ္တရေျပာစရာေတြလည္းရွိေနပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး ဒီ သနပ္ခါးကုိ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္(ခ်စ္)သလုိ၊ ေတာ္ေတာ္လည္းေၾကာက္လန္႔သြားခဲ႔ဘူးပါတယ္။ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးတုံး ကုိဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာမွာဘဲေတြ႕လုိက္၊ ေတြ႕လုိက္တစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕မ်က္ႏွာကုိကြက္ကနဲျမင္လုိက္ျပီး ေမ႔ မရျဖစ္ေနမိခဲ႔တာဟာလည္း အခုခ်ိန္အထိပါ။
အရြယ္ေလးေရာက္လာလုိ႔ ရည္းစားသညာထားတတ္တဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း သနပ္ခါးခ်စ္တဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သနပ္ခါးၾကိဳက္ တဲ႔မမတုိ႔ ေမတၱာမွ်ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးခ်င္းတူေပမယ္႔ ခ်စ္သူပါးကသနပ္ခါးရနံ႔ေလးက ကၽြန္ေတာ္႔အ တြက္ပုိလုိ႔ေမႊးပါတယ္လုိ႔ေျပာရင္ ရာဇာတုိ႔ေတာ႔တယ္ျပီးပုိတယ္လုိ႔ ထင္ခ်င္ထင္မွာပါ။ အဲဒီလုိပုိျပီးေမႊးတဲ႔သနပ္ခါး ဟာ တစ္ခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္႔ကုိဘယ္လုိေၾကာက္လန္႔သြားေအာင္ ဒုကၡေပးမယ္ဆုိတာ အဲဒီခ်ိန္ကေတြးေတာင္မၾကည္႔မိ ခဲ႔ပါဘူး။
“ရာဇာ..မမတုိ႔လက္ထပ္ဖုိ႔ကိစၥကုိ မမအမေတြအားလုံးကုိေျပာျပီးျပီ..သူတုိ႔အားလုံးသေဘာတူတယ္တဲ႔..ရာဇာမေပ်ာ္ ဘူးလား” ၾကားလုိက္ရတဲ႔မမရဲ႕စကားသံေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္နားၾကားမ်ားမွားသြားသလား လုိ႔ျပန္ေမးၾကည္႔လုိ္က္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကားတာမမွားပါဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ေမတၱာမွ်ေနၾကတာ သက္တမ္းအားျဖင္႔ေလးႏွစ္ေက်ာ္ လုိ႔ငါးႏွစ္ထဲေတာင္ေရာက္ေနပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ လက္ထပ္ၾကရေအာင္မမရာလုိ႔ေျပာလုိက္တုိင္း အသက္ ၇၀အ ရြယ္မမရဲ႕မိခင္ၾကီး (အဖြား)ကုိငဲ႔ေနရတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ေရႊလက္မတြဲႏုိင္ေသးဘဲ အခုလုိခ်စ္သူဘ၀နဲ႔အ ၾကာၾကီးေနခဲ႔ရတာပါ။ အခုလုိမေမွ်ာ္လင္႔ပဲ ၾကားလုိက္ရတဲ႔စကားေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္မေပ်ာ္ပဲေနႏုိင္ပါ႔မလားခင္ဗ်ာ။
“တကယ္ေျပာတာလားမမ…ဒါျဖင္႔အဖြား (မမရဲ႕အေမကုိကၽြန္ေတာ္အဖြားလုိ႔ေခၚပါတယ္)ကုိ ဘယ္သူေျပာမွာလည္း” လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ေမးလုိက္ေတာ႔“မမၾကီးတုိ႔ေျပာတာေတာ႔ အေမ႔ကုိအသိမေပးဘူးတဲ႔ရာဇာ.. မမလည္းေသခ်ာမသိေသး ဘူး..မမလတ္ကဒီအပတ္အလုပ္ပိတ္ရက္ မမတုိ႔၂ေယာက္စလုံးသူ႔အိမ္လာရမယ္တဲ႔ ”မမရဲ႕အေျဖေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ နားသိပ္မရွင္းပါ။ မမကုိယ္တုိင္လည္းဘာမွမသိေသးတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာမွထပ္မေမးပဲ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနလုိက္ ပါတယ္။ သမီးျဖစ္တဲ႔မမနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး အဖြားရဲ႕သေဘာထားကုိ ကၽြန္ေတာ္သိထားျပီးသားမုိ႔ လက္ထပ္ဖုိ႔ကိစၥ ဒီေလာက္ လြယ္လိမ္႔မယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္မထင္ထားပါဘူး။ မမတုိ႔အိမ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေနတဲ႔အိ္မ္ တစ္အိမ္ေက်ာ္ေျခ ရင္းေခါင္းရင္းမုိ႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲေနတဲ႔မမတုိ႔အိမ္ ဟာကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ စားအိမ္၊ ေသာက္အိမ္၊ မိသား စုအိမ္လုိျဖစ္ေနတာပါ။ သားေယာက္်ားေလးမရွိတဲ႔အဖြားဟာ ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚသားတစ္ေယာက္လုိခ်စ္ခင္သလုိ မမ ကလည္းကၽြန္ေတာ္႔အေပၚ ေမာင္တစ္ေယာက္လုိသံေယာဇဥ္တြယ္ရင္း အၾကင္နာပုိကာခ်စ္သူဘ၀ကုိေရာက္ခဲ႔ၾကတာ ပါ။ မမအထက္မွာရွိတဲ႔အမေတြ ၄ ေယာက္စလုံး အိမ္ေထာင္ေတြက်သြားျပီး အားလုံးအိမ္ေထာင္ေတြခြဲသြားၾကတာမုိ႔ အငယ္ဆုံးျဖစ္တဲ႔မမတစ္ေယာက္သာ အေမအုိၾကီးနဲ႔အတူေနျပီးအပ်ိဳၾကီးဘ၀ေရာက္ေနတာပါ။ မမသာအိမ္ေထာင္ျပဳ သြားရင္ အရင္သမီးေတြလုိပဲသူ႔ကုိထားျပီးထြက္သြားက်မွာပဲဆုိတဲ႔ အရြယ္အုိလူၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စုိးရိမ္စိတ္ေၾကာင္႔ သူ႔သမီးျဖစ္တဲ႔မမကုိ “အေမေသမွအိမ္ေထာင္ျပဳပါ” ဆုိတဲ႔အဖြားရဲ႕ တယူသန္အမိန္႔ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မမရဲ႕ဇာတ္ လမ္းလည္း ေရွ႕လည္းမတုိးသာ၊ ေနာက္လည္းမဆုတ္သာျဖစ္ေနခဲ႔တာၾကာပါျပီ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အခုလုိေမတၱာမွ်ေနၾကတာကုိ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳး၊ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြအားလုံးသိထား၊ လက္ ခံထား၊ သေဘာတူထားၾကေပမယ္႔ အဖြားတစ္ေယာက္ထဲကုိသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိစၥကုိေျပာလုိ႔၊ အသိေပးလုိ႔မရတာ ပါ။ သူ႔သမီးကုိအိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ေျပာတဲ႔သူ သူ႔ရန္သူလုိ႔သတ္မွတ္ထားတာမုိ႔ ဘယ္သူမွေလသံေတာင္မဟရဲ ၾကပါဘူး (စိတ္မထင္ရင္အိမ္ေထာင္သည္သမီးမ်ားနဲ႔ သားမက္မ်ားကုိၾကိမ္လုံးနဲ႔ရုိက္တာ ကုိယ္တုိင္ျမင္ဖူးပါသည္)။ စိတ္လည္း အေတာ္ေလးဆတ္ပါသည္။ စိတ္ေဆာင္လုိ႔လားမသိ အသက္၇၀ ၀န္းက်င္ပါလုိ႔ မထင္ရေလာက္ေအာင္က်န္းမာေရး ကေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔အဖြားက ကၽြန္ေတာ္႔ကုိေတာ္ေတာ္ေလးခ်စ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ၀က္သားအခ်ိဳခ်က္နဲ႔ ေဂြးေတာက္ရြက္ဟင္းခ်ိဳကုိ ခဏခဏကုိယ္တုိင္ ခ်က္ေကၽြးတတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းအ လုပ္နားရက္ေတြမွာဆုိရင္ ကုိယ္႔အိမ္မွာေနတဲ႔အခ်ိန္ထက္ မမတုိ႔အိမ္မွာေနတဲ႔အခ်ိန္ကပုိမ်ားပါသည္။ မိန္းမသားေတြ မုိ႔ေယာက္်ားေတြလုပ္ရမယ္႔အလုပ္မွန္သမွ် ကၽြန္ေတာ္အကုန္လုပ္ေပးသလုိ၊ အဖြားလိမ္းဖုိ႔အတြက္ ရွင္မေတာင္သနပ္ ခါးကုိေန႔တုိင္းေသြးေသြးေပးေနလုိ႔ မမတုိ႔အိမ္မွာကၽြန္ေတာ္ဟာအဖြားရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ျဖစ္ေနျခင္းပါ (ရာဇာတုိ႔စည္း ရုံးေရးေကာင္းတယ္လုိ႔မထင္နဲ႔ေနာ္..မိသားစုဘ၀ေလးဆုံးရႈံးေနတဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူမမတုိ႔အိမ္မွာ ကုိယ္႔ရဲ႕မိသားစုဘ ၀ေလးကုိျပန္ ရေနရသလုိခံစားရတာကတစ္ေၾကာင္း၊ မမရဲ႕မိခင္ကုိကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အဖြားအရင္းလုိသေဘားထားမိျပီး စိတ္ေစတနာသန္႔သန္႔နဲ႔ လုပ္ေပးခဲ႔တာပါ..ေစတနာမွန္ေတာ႔လည္းအက်ိဳးေပးလည္း ထူးပါတယ္ :D)။
တခါတေလကၽြန္ေတာ္အဖြားနဲ႔ စကားစပ္မိတုိင္းေနာက္သလုိ၊ ေျပာင္သလုိနဲ႔ “အဖြား…အမကုိေယာက္်ားေပးစားလုိက္ ပါလား” လုိ႔စကားစၾကည္႔လုိက္မိတုိင္း “ ရာဇာေရ….အဖြား ကုိအတၱၾကီးတယ္ ဘဲေျပာေျပာ၊ တရားမရွိဘူးလုိ႔ပဲဆုိခ်င္ ဆုိနင္႔အမကုိ အဖြားေသမွပဲအိမ္ေထာင္ျပဳခြင္႔ေပးမယ္လုိ႔ အျပတ္ေျပာထားျပီးသား.. ဒါကုိမွသူမေနႏုိင္လုိ႔ေယာက္်ား ယူခ်င္ရင္ အဖြားကုိအရင္ေသေအာင္သတ္သြား လုိ႔ေျပာထားတယ္” ကၽြန္ေတာ္ေမးလုိက္တုိင္းအဖြားရဲ႕ အေျဖကဒါပါ ဘဲ။ အဲဒါေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္ေရာမမပါ အရြယ္လြန္ေနတဲ႔အုိၾကီး၊ အုိမ၊ မိခင္ၾကီးကုိစိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္တာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေရွ႕ဆက္မတုိးပဲအဖြားလက္ခံလာတဲ႔အထိ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ေစာင္႔ၾကရင္း အခုလုိအၾကာၾကီး ခ်စ္သူဘ၀နဲ႔အခ်ိန္ကုန္ခဲ႔ရတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခ်င္းအခုလုိခ်စ္သူဘ၀ေရာက္ေနတာကုိ ငယ္ရာကေနၾကီးလာတဲ႔ သမီး၅ေယာက္ရဲ႕ မိခင္(အဖြား)မသိပဲဘယ္ေနပါ႔မလည္းခင္ဗ်ာ။ အင္း…ပုဂံရာဇ၀င္္ဇာတ္လမ္းထဲက ကုိဗ်တၱကုိေတာ႔ နံနက္တုိင္းပန္းဆက္သရတဲ႔အတြက္ ပန္းဆက္သမားလုိ႔ဆုိရင္ ကုိယ္႔ခ်စ္သူမမနဲ႔ အဖြားအတြက္ေန႔တုိင္း ရွင္မေတာင္ သနပ္ခါးေသြးျပီး သနပ္ခါးရည္ဆက္သခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိယ္ကၽြန္ေတာ္လည္း သနပ္ခါးဆက္သမားလုိ႔ေတာင္ဆုိရမ လုိျဖစ္ေနပါျပီ။ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ အမွတ္ရစရာေလးေတြေပါ႔ခင္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ေရာမမပါတနဂၤေႏြေန႔ အလုပ္ပိတ္ရက္မုိ႔ရွစ္မုိင္မွာရွိတဲ႔မမရဲ႕ အမလတ္ေနတဲ႔တုိက္ခန္းကုိ အလည္ထြက္ ခဲ႔ပါတယ္။ မမလတ္တုိ႔တိုက္ခန္းကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေရာက္ျပီးမၾကာခင္မွာဘဲက်န္တဲ႔မမရဲ႕ အမသုံးေယာက္အျပင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူေနတဲ႔ အမ၀မ္းကြဲလင္မယားပါေရာက္လာပါတယ္။ ေနာက္မွသိရတာက အားလုံးကုိသူတုိ႔ခ်ိန္း လုိက္ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ေခၚလုိက္တာပါ။ အဓိက ကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မမတုိ႔လက္ထပ္ဖုိ႔ကိစၥကုိ သူ တုိ႔အေမ မသိရေအာင္တုိင္ပင္ၾကတာပါ။ ဘာလုိ႔အခုလုိသူတုိ႔အေလာသုံးဆယ္လုပ္ၾကတာလည္းဆုိတာ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ သတိမထားမိေသးပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ဘ ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ျပည္ပထြက္အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ အားလုံးစီစဥ္ေဆာင္ရြက္ထားျပီးျပည္ပက အလုပ္ေခၚစာကုိေစာင္႔ေနတဲ႔ အခ်ိန္ဆုိရင္လည္းမမွားပါဘူး (ကၽြန္ေတာ္ျပည္ပကုိမထြက္သြားခင္အခ်ိန္မွာ ႏွစ္ဖက္ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္ထပ္ျပီးသားျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔အခုလုိတက္သုတ္ရုိက္စီစဥ္လုိက္တယ္ ဆုိတာေနာက္ ပုိင္းမွာသိခဲ႔ရပါတယ္)။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္ရာဇာတစ္ေယာက္ အုိရေတာ႔မယ္ေပါ႔။ အုိရခ်ည္႔ေသးရဲ႕ဆုိျပီး စိတ္ကူးနဲ႔ေပ်ာ္မလုိ႔ျပင္ေနတုန္း ရွိေသး မဂၤလာေဆာင္အျပီးေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကုိ ႏွစ္ဖက္အမေတြအားလုံးကထုတ္ျပန္ပါတယ္ ။ သူတုိ႔ေျပာတာကုိလက္ခံရင္အခုစီအစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္တဲ႔ခင္ဗ်ာ။ ခဲေလသမွ်ေတာ႔သဲေရက်ပဲဗ်ိဳ႕။ ကဲ..ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ရာဇာ တစ္ေယာက္ကံေကာင္းလုိ႔ထီေပါက္ပါတယ္၊ ထီ ေပါက္ျပီးထီလက္မွတ္ေပ်ာက္ တဲ႔အျဖစ္ မ်ိဳးပါ။ အစီစဥ္အရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကုိသူတုိ႔အေမ မသိရေအာင္တရား၀င္လက္ထပ္ေပး ထားမယ္တဲ႔၊ အဲဒီ လုိလက္ထပ္ျပီးသြားရင္သူတုိ႔အေမ မသိေအာင္ဟန္မပ်က္ကုိယ္႔အိမ္မွာ ကုိယ္ေနရမယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ျပည္ပကျပန္ မေရာက္မခ်င္း လင္လုိ၊ မယားလုိမေနရဘူးတဲ႔ဗ်ာ..အဲဒီလုိမၾကားဖူးတဲ႔စည္းကမ္းခ်က္ေတြနဲ႔အခ်ည္ခံရလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ထီလက္မွတ္ေပ်ာက္တဲ႔အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ၾကံဳ ရတယ္လုိ႔ဆုိတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းျပည္ပထြက္ဖုိ႔ ၃ လေလာက္ေစာင္႔ရ မယ္ဆုိတာေလးသိထားလုိ႔ မသြားခင္အဆင္ေျပႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕ေလ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္လက္ခံထားလုိက္မယ္၊ ေနာက္မွ မီးစင္ၾကည္႔ကမယ္ေပါ႔၊ သူတုိ႔ထုတ္ထားတဲ႔ မေတာ္၊ မတရား စည္းကမ္းခ်က္ေတြကုိမၾကိဳက္ေပမယ္႔ “ခရုမွာလည္းအ ဆံနဲ႔ ရာဇာ႔မွာလည္းအၾကံနဲ႔” ဆုိသလုိေပါ႔.. ကုိယ္လည္း ကုိယ္႔အၾကံနဲ႔ကုိယ္မုိ႔ အုိရခ်ည္ေသးရဲ႕ဆုိျပီးလက္ခံလုိက္ပါ တယ္။(ေနာက္မွမီးစင္ၾကည္႔ကမယ္ဆုိတဲ႔အလုပ္က သိပ္ေတာ႔မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ အင္းကံမ်ားမေကာင္းခ်င္ရင္ဘာလုပ္ လုပ္အဆင္မေျပဘူးေနာ္.. ရာဇာတုိ႔ေတာ႔ကုိယ္ေတြ႕ဗ်ာ..ကုိယ္ေတြ႕)
ကၽြန္ေတာ္လည္း အခါေတာ္ေပးအမေတြနဲ႔အတူ မဂၤလာကိစၥအတြက္အားလုံးကုိတက္သုတ္ရုိက္ စီစဥ္ရပါေတာ႔တယ္ ။ ေန႔ေကာင္းရက္သာေရြး၊ ဖိတ္စာရုိက္၊ မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးကုိေထာက္ၾကန္႔မွာရွိတဲ႔ ေရႊက်ီးသာပရိယတၱိစာသင္တုိက္ မွာျပဳလုပ္ဖုိ႔ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဖိတ္စာလုိက္ေ၀တဲ႔အလုပ္ကုိ အမေတြအားလုံးကသိုသုိသိပ္သိပ္လုပ္ေပးျပီး မဂၤလာ ကိစၥကုိသူတုိ႔ အေမ(အဖြား)မသိရေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါတယ္။ အစီစဥ္အတုိင္းၾကာသပေတးေန႔ မနက္၁၀နာရီ မွာမဂၤလာဒုံျမိဳ႕နယ္တရားရုံးတြင္ ႏွစ္ဖက္အုပ္ထိန္းသူအမမ်ားနဲ႔အတူ မဂၤလာလက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ေရးထုိးပါ တယ္(အဲဒီေန႔ကကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခ်စ္သူမမ အလုပ္ကေနေန႔၀က္ခြင္႔ယူျပီး တရားရုံးသြားရတာပါခင္ဗ်ာ)။ မဂၤလာ ဆြမ္းေကၽြး ရက္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားတဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္မွာေတာ႔ အလွဴသြားစရာရွိတယ္ဆုိျပီး အဖြားကုုိလိမ္ေျပာ ကာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးကုိ အေရာက္သြားခဲ႔ရပါတယ္(အဲဒီေန႔က သတုိ႔သားကၽြန္ေတာ္တုိက္ ပုံလည္း မ၀တ္ႏုိင္ခဲ႔သလုိ၊ သတုိ႔သမီးျဖစ္တဲ႔မမလည္း အိမ္ကထြက္လာတဲ႔အတုိင္း ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးဘဲၾကားနဲ႔ ပါတိတ္ပန္းေရာင္၀မ္းဆက္ေလး နဲ႔သာႏွစ္ေယာက္သားဧည္႔ခံပြဲကုိေပ်ာ္ရႊင္ စြာက်င္းပခဲ႔ၾကပါတယ္)။
မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးကုိ ဖိတ္ထားတဲ႔ရပ္မိ၊ ရပ္ဖေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေၾကာင္း ကုိ အားလုံးသိထားၾကျပီးသားမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးေလးဟာလည္း ဘာျပႆနာမရွိပဲ စုိစုိျပည္ျပည္နဲ႔ျပီး ဆုံးခဲ႔ပါတယ္။ အားလုံးကုိလက္ဖြဲ႕ျခင္းသည္းခံပါလုိ႔ ဖိတ္စာမွာေရးထားေပမယ္႔ အတင္းလက္ဖြဲ႕သြားတဲ႔မိတ္ေဆြေတြ ရဲ႕လက္ဖြဲ႕ပစၥည္းမ်ားကုိ ရွစ္မုိင္ကအမအိမ္မွာအရင္သြားပုိ႔ထားျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အိမ္ျပန္ၾကေတာ႔ ညေနေတာင္ အေတာ္ေစာင္းေနပါျပီ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးစိတ္ပန္း၊ လူပန္းမုိ႔ သတုိ႔သမီးအသစ္ေလးကုိ သူ႔အိမ္ကုိအ ရင္ပုိ႔ရင္း အဖြားကုိေတြ႔လုိ႔ “အဖြားေရမ၀င္ေတာ႔ဘူး….ေရမုိးခ်ိဳးျပီးမွလာေတာ႔မယ္ေနာ္” လုိ႔ေျပာျပီးကၽြန္ေတာ္လည္း အိမ္ျပန္ ခဏနားေရခ်ိဳး၊ ထမင္းစားနဲ႔မုိ႔ည၇ နာ ရီေလာက္ျဖစ္သြားပါတယ္။ “ ကုိၾကီးရာဇာေရ ဖုန္းလာေနတယ္ …ေန႔ လည္ေလာက္ကလည္းေခၚေသးတယ္.. ကုိၾကီးတုိ႔မရွိဘူး.. မွာစရာရွိတာမွာခဲ႔ပါလုိ႔.. ကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ႔ ကုိၾကီးျပန္ လာရင္သာျပန္ဆက္ခုိင္းလုိက္ပါတဲ႔…အဲဒါပဲေျပာသြားတယ္.. ကုိျငိမ္းခ်မ္းလုိ႔ေျပာရင္ကုိၾကီး သိတယ္လုိ႔သူေျပာတယ္” လမ္းထိပ္ဖုန္းအိမ္မွ ေက်ာ္ေက်ာ္လာေျပာလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း “ေအးေအးညီေလးေက်ာ္ေက်ာ္ေရ အခုပဲအကုိလုိက္ ခဲ႔မယ္” လုိ႔ျပန္ေျပာျပီး ဖုန္းဆက္ဖုိ႔လုိ္က္သြားလုိက္ပါတယ္။ မသြားလုိ႔လည္းမရပါဘူး…ျပည္ပသြားမယ္႔အလုပ္ကိစၥကုိ တာ၀န္ယူထားေပး တဲ႔သူမုိ႔ဘာအေၾကာင္းထူးရွိလည္း သိခ်င္တာမုိ႔သြားလုိက္တာပါ။ အင္းေလာေလာလတ္လတ္ မဂၤ လာေဆာင္ထားခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္သူ(ဇနီး)မမေတာ႔ဒီအခ်ိန္ဆုိေမွ်ာ္ေနေရာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ေရခ်ိဳးျပီးရင္လာမယ္ လုိ႔ေျပာခဲ႔ တာကုိး။
“ဟလုိဟုတ္ကဲ႔..ကုိျငိမ္းခ်မ္း..ကၽြန္ေတာ္ရာဇာေထြးပါ.. အကုိေန႔လည္ကဖုန္းဆက္တယ္ဆုိ.. ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔ အျပင္ သြားေနလုိ႔ဗ်ာ.. အခုမွျပန္ေရာက္တယ္…ဘာထူးလုိ႔လည္းအကုိ” လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ေမးလုိက္ေတာ႔ “ဟာကုိရာဇာေရ… ခင္ဗ်ား၀မ္းသာေပေတာ႔ဗ်ာ… ကုိရာဇာသဘက္ခါသြား ရဖုိ႔ေလယာဥ္လက္မွတ္ နဲ႕စာရြက္စာတမ္းေတြအားလုံးရျပီ… အဲဒါေတြကုိလာယူလုိ႔ရေအာင္လွမ္းေျပာတာပါ… ကၽြန္ေတာ္ထင္တာ ကုိရာဇာတုိ႔ေနာက္ ၂ လေလာက္ၾကာမွထြက္ ရမယ္ထင္ေနတာ…ကၽြန္ေတာ္လည္းမနက္ကမွ ဖက္(စ္)ရတယ္… မနက္ဖန္ကၽြန္ေတာ္႔ရုံးခန္းကုိ ၉ နာရီေလာက္လာ ယူဗ်ာ” ဆုိျပီးဖုန္းခ်သြားပါတယ္။ သူကေတာ႔ ၀မ္းသာစရာသတင္းကုိ လွမ္းေျပာတာပါပဲ… ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ နားထဲသံရည္ပူေလာင္းခ်ခံလုိက္ရသလုိ ဘာေျပာလုိ႔ေျပာရမွန္းကုိမသိပဲ ဖုန္းကုိကုိင္ျပီးငုိင္ေနမိပါတယ္။(ကံမေကာင္း လုိက္ပုံမ်ားေျပာပါတယ္။ ၾကာမယ္လုိ႔ထင္ထားတဲ႔အလုပ္တစ္ခုခ်က္ခ်င္းရလာတာကုိအဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀မ္းသာ ရမွာလား၊ ၀မ္းနည္းရမွာ လားခင္ဗ်ာ)။
တဖက္ကဖုန္းက်သြားျပီမုိ႔ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ မဂၤလာဒုံကမမရဲ႕ အမအၾကီးဆုံးဆီဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားလုိက္သလုိ ရွစ္မုိင္ကမမလတ္ကုိလည္း လွမ္းျပီးအသိေပးလုိက္ပါတယ္။ အခါေတာ္ေပး မမၾကီးနဲ႔ မမ လတ္တုိ႔ကခုည ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီလာေတြ႕မယ္ေစာင္႔ေနတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဖုန္းေျပာခ က်သင္႔ေငြရွင္းေပးျပီးအိမ္ ကုိျပန္ ကၽြန္ေတာ္႔အမ၀မ္းကြဲျဖစ္တဲ႔မမလိႈင္နဲ႔ သူ႕အမ်ိဳးသားအကုိတင္ကုိတုိ႔ကုိ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေနတာ ဒီအမ၀မ္းကြဲလင္မယားနဲ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔မိဘေတြဆုိရင္ လည္းမမွားပါဘူး။ “ဟယ္…ေမာင္ေလး.. နင္႔ဟာကလည္းဆုိင္းမဆင္႕ဗုံမဆင္႔ပါလားဟ..ဒီအေၾကာင္းကုိ မိသန္႔ေလး(ခ်စ္သူမမကုိသူတုိ႔အားလုံး မိသန္႔လုိ႔ေခၚ ပါတယ္) သိျပီးျပီလား..အင္းၾကား ရင္စိတ္မေကာင္းအေတာ္ျဖစ္မွာ” အခုလုိမမလႈိင္ေျပာမွကၽြန္ေတာ္လည္း ငုိရမလုိ ရီရမလုိျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါကုိရိပ္မိတဲ႔အကုိက “အာ..ဘာမွစိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနနဲ႔ညီေလး..သြားစရာရွိတာကုိသာ စိတ္ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔နဲ႔သြား..မိသန္႔ေလးအတြက္ဘာမွမပူနဲ႔..အကုိတုိ႔လည္းသူ႔အေမကုိ၀ုိင္းျပီးနားခ်ေပးထားမယ္..ညီေလး ဟုိမွာႏွစ္ေစ႔လုိ႔ျပန္လာရင္ အားလုံးအဆင္ေျပေစရမယ္..ဟုတ္ျပီးလား.. ကဲမိသန္႔ေလးမသိေသးရင္ သြားေျပာလုိက္ အုန္း..သူ႔အေမကုိလည္းေျပာခဲ႔ေပါ႔..ေနာက္ေန႔သြားရမယ္ဆုိတာကုိ..ေတာ္ေသးတာေပါ႔ကြာ လက္ထပ္ျပီး၊ မဂၤလာ ဆြမ္းေကၽြးေလးလုပ္တာျပီးသြားလုိ႔..ညီေလးတုိ႔မိသန္႔ေလး တုိ႔ကုိအကုိတုိ႔အားလုံးအျမန္ေနရာခ်ထားေပးခ်င္ေပမယ္႔ သူတုိ႔အေမေၾကာင္႔အခက္ေတြ႔ေနတာ..ေနာက္ျပီးညီေလးလည္းျပည္ပမွာ တစ္ေယာက္ထဲေနတဲ႔အခါ မျဖစ္သင္႔တာ မျဖစ္ရေအာင္ အထိန္းအကြပ္ေလးျဖစ္ေနေအာင္လုိ႔ အကုိတုိ႔အားလုံးညီေလးနဲ႔ မိသန္႔ေလးကုိလက္ထပ္ေပးထား လုိက္တာပဲညီေလး.. အခုညီေလးအေနနဲ႔ လူပ်ိဳလူလြတ္မဟုတ္ေတာ႔ဘူးေနာ္.. အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျပီ ..ညီေလးမွာမိသန္႔ေလးရွိေနျပီ.. ဒါေတြကုိေခါင္းထဲထည္႔ထားဟုတ္ျပီလား”
အကုိရဲ႕ဆုံးမစကားေတြနားေထာင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္မမတုိ႔အိမ္ဖက္ထြက္လာေတာ႔ ည၉နာရီ၀န္းက်င္ေပါ႔။ မီးပ်က္ရက္မုိ႔ တလမ္းလုံးေမွာင္ေနျပီး အိမ္ေတြအားလုံးလည္းဖေယာင္တုိင္မီး မိွန္တုတ္တုတ္ေလးေတြပဲလင္းေနၾကတာပါ။ တခ်ိဳ႕ အိမ္အနည္းငယ္မွာေတာ႔ အင္ဗက္တာသုံးတာမုိ႔ အလင္းေရာင္ေကာင္းေကာင္းရွိေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မမ တုိ႔ျခံေရွ႕ေရာက္ေတာ႔ ဘုရားစင္မွာဆီမီးပူေဇာ္ထားတဲ႔ ဖေယာင္းတုိင္မီးအလင္းေရာင္သာေတြ႔ျပီး ခါတုိင္းအင္ဗက္ တာနဲ႔တြဲသုံးတဲ႔၂ ေပမီးေခ်ာင္းရဲ႕အလင္းေရာင္ကုိမေတြ႕လုိ႔ မီးေခ်ာင္းမ်ားကၽြမ္းေနသလားဆုိျပီး ကၽြန္ေတာ္အိမ္ထဲကုိ တန္း၀င္သြားလုိက္ပါတယ္။ ျခံတံခါးဖြင္႔ထားျပီးအိမ္မၾကီးတံခါးသာအတြင္းကဂ်က္ထုိးထားလုိ႔ အဖြားတုိ႔မအိပ္ေသးဘူး ဆုိတာကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ “အဖြားေရ..အဖြား…ကၽြန္ေတာ္ရာဇာ ပါတံခါးဖြင္႔ပါအုန္း” ကၽြန္ေတာ္အသံျပဳေပမယ္႔ အထဲကေနအသံျပန္ထြက္မလာပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္းထုံးစံအတုိင္း မလြယ္ေပါက္ကေန လက္လွ်ိဳႏႈိက္လုိ႔အတြင္း ကဂ်က္ကုိျဖဳတ္ျပီး အိမ္တြင္းကုိ၀င္လုိက္ပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕မွာလူမရွိတာမုိ႔ ေနာက္ေဖးမွာထမင္းမ်ားစားေနသလားလုိ႔ သြား အၾကည္႔မွာေတာ႔....
“ကဲဟာ…ကဲဟာ…မွတ္ပီလား” ဆုိတဲ႔အဖြားရဲ႕ ေဒါသံ၊
“ေအာင္မေလးေသပါျပီဗ်ာ” ဆုိတဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ေၾကာက္လန္႔တၾကားနာက်င္ျငီးတြားသံ၊
“ဟယ္..အေမမလုပ္နဲ႔ေလ…အဲဒါရာဇာ” ဆုိတဲ႔ခ်စ္သူမမရဲ႕ စုိးရိမ္ထိပ္လန္႔တၾကီးတားေနတဲ႔ အသံေတြ
အားလုံးဟာတျပိဳင္နက္ထဲထြက္ေပၚလာျပီး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔အေမွာင္ညကုိလႈတ္ႏုိးလုိက္သလုိ ပတ္၀န္းက်င္မွာပါ ဆူညံကုန္ပါတယ္။ ညာဖက္ဂ်ိဳေစာင္းကုိ မာေက်ာတဲ႔အရာနဲ႔ခ်က္ေကာင္း အထုခံလုိက္ရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းအိမ္ ၾကမ္းျပင္ထက္မွာပုံလွ်က္သား ၾကယ္ေတြ၊ လေတြကုိေရတြက္ေနမိပါျပီ။ အိမ္ထဲကဆူညံသံေတြေၾကာင္႔ ေဘးအိမ္မွ လူမ်ား၊ အိမ္ေရွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွ ရာအိမ္မွဴး ဦးကံတုိ႔လင္မယားေတြအျပင္ ကၽြန္ေတာ္႔အမလင္မယားေတြပါ အဖြား တုိ႔အိမ္ကုိေရာက္လာပါတယ္။ တအိမ္လုံးမွာ ဘုရားစင္မွဖေယာင္း တုိင္မီးအလင္းေရာင္သာရွိသလုိ အရုိက္ခံရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရီရီေ၀ေ၀နဲ႔မုိ႔အားလုံးကုိ အျမင္မရွင္းေသးပါဘူး။ လူေတြေရာက္လာတဲ႔အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္လည္း လဲေနရာမွအသာထထုိင္ရင္း အနီးမွာရွိေနတဲ႔ခုန ကၽြန္ေတာ္အရုိက္ခံလုိက္ရတဲ႔အရာကုိေတြ႔လုိ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ လက္နဲ႔အသာ ေကာက္ကုိင္ထားလုိက္မိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘယ္သူက အင္ဗက္တာမီးကုိေကာက္ျပီးထြန္းလုိက္ တယ္မသိ မီးေခ်ာင္းရဲ႕အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ေမ်ာက္ပြဲထဲကေမ်ာက္ကုိလူ၀ုိင္းၾကည္႔သလုိ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိအားလုံး ၀ုိင္းၾကည္႔ေနၾကပါျပီ။
“အခ်က္မသိေတာ႔သားမက္သူခုိးထင္” ဆုိသလုိ အဖြားတစ္ေယာက္ေမွာင္ၾကီးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိလူမွားျပီးတီးလုိက္ တာလုိ႔ေျဖျပီးေတြးလုိက္မိပါတယ္။ ရာအိမ္မွဴးျဖစ္တဲ႔ဦးေလး ဦးကံမွ “အမေစာ…အဲဒါရာဇာေလ… အမလူမွားျပီးရုိက္ လုိက္တာကုိး” ဆုိျပီးေျပာလည္းေျပာ ကၽြန္ေတာ႔္ကုိလည္းလာျပီးထူေပးပါတယ္။ “ေအး..သိတယ္ေမာင္ကံေရ…ဒီ အေကာင္မွန္းသိလုိ႔ကုိ ငါတမင္ေစာင္႔ျပီးရုိက္တာေဟ႔… ဟဲ႔အေကာင္ နင္႔တုိ႔ကုိယ္နင္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္လည္လွခ်ည္႔ရဲ႕ ဆုိျပီးထင္ေနၾကတယ္ေပါ႔ေလ..ဒီေန႔နင္တုိ႔ ဘာလုပ္တယ္ဆုိတာ ငါမသိဘူးမ်ားေအာက္ေမ႔ေနလား ဟင္..ဟုိေကာင္ မမိသန္႔ နင္လည္းေတာ္ေတာ္ လင္လုိခ်င္ေနတယ္ေပါ႔ေလ..ေအး နင္လည္းငါနဲ႔ေတြ႔မယ္..ဟိုေကာင္မေလးေယာက္နဲ႔ သူတုိ႔လင္ေတြ လည္းလာပါေစအုန္း …ေစာျမဘယ္ လုိေကာင္မလည္းဆုိတာသိသြားေအာင္လုပ္ျပမယ္” ဆုိတဲ႔အဖြား ရဲ႕ေဒါသစကားေတြကုိၾကားလုိက္ရေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးအံ႔အားသင္႔သြားၾကပါတယ္။ အဖြားရဲ႕စကားအရ ခုနကၽြန္ေတာ္အရုိက္ခံရတာ လူမွားအရုိက္ခံရတာမဟုတ္ပဲ ေယာကၡမရဲ႕တမင္ၾကိဳတင္ၾကံစည္ျခင္းကုိ ခံလုိက္ရတယ္ ဆုိတာ သေဘာေပါက္ လုိက္ပါျပီ။ “ ဟဲ႔ အေကာင္သြား..နင္အခုငါ႔အိမ္ေပၚကဆင္း..ခ်က္ခ်င္းဆင္းေနာ္.. မဟုတ္ရင္ နင္႔ကုိငါထပ္လုပ္မိမယ္..ဟုိေကာင္မမိသန္႔..နင္လည္းအခန္းထဲ၀င္.. မိလႈိင္နင္တုိ႔လည္းျပန္ၾက.. နင္တုိ႔အားလုံးအလုိ တူအလုိပါေတြဘဲ..အားလုံးသြားၾက..ငါ႔အိမ္မ လာၾကနဲ႔” ဆုိျပီးအဖြားပြဲၾကမ္းေနပါျပီ။
ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ ဘာမွကုိေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ အဖြားကုိအခုလုိမျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ အားလုံးဖံုးဖုံးဖိဖိလုပ္ထားတာကုိ ဘယ္ သူကလာခၽြန္သြားသည္မသိ..အခုေတာ႔အားလုံးပုိရႈတ္ ကုန္ပါျပီ။ ခရီးသြားဖုိ႔လာေျပာတဲ႔ကိစၥေတာင္ ဘယ္ဆီေရာက္ သြားမွန္းမသိ အဖြားရဲ႕ေဒါသေအာက္မွာ အားလုံးျငိမ္သက္လုိ႔ေနပါျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ “အေမ..ဘာျဖစ္ေနၾကတာ လည္း” ဆုိျပီး၀င္လာတဲ႔အခါေတာ္ေပး မမၾကီးနဲ႔မမလတ္ညီအမႏွစ္ေယာက္လည္း ဘုမသိ၊ ဘမသိေရာက္လာလုိ႔ပြဲ ကပုိဆူသြားေတာ႔တယ္။ “ေအး..ေကာင္မေတြလာၾက.. နင္တုိ႔အသက္ရွည္အုန္းမယ္.. မေအကုိ၀ုိင္းျပီးလိမ္တဲ႔ေကာင္ မေတြ..ကဲဟာ..ကဲဟာ” ဆုိျပီးအမႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိ လက္နဲ႔မိတဲ႔ေနရာရုိက္ပါေတာ႔သည္။ ဆြဲတဲ႔သူဆြဲ၊ ငုိတဲ႔သူငုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ရာဇာရဲ႕မဂၤလာဦးညဟာ အရပ္ကူပါ လူ၀ုိင္းပါဆုိသလုိ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိစည္ကားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ (အင္း..သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာတဲ႔ bachelor night ကေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္စရာေကာင္း ပါသည္..ကၽြန္ေတာ္႔အဖုိ႔ေတာ႔ အဲဒီညေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ဘက္ခ်လာရုိက္လုိ႔ ေဒါင္ခ်ာပါစုိင္း သြားပါသည္)
“ဟုိအေကာင္ နင္မသြားေသးဘူးလား” ဆုိျပီးကၽြန္ေတာ္႔ဖက္လွည္႔လာလုိ႔ အျမန္သုတ္ေျခတင္ခဲ႔ရပါတယ္။ မတင္လုိ႔ ကလည္းမရပါဘူး။ မဟုတ္ရင္ထပ္ျပီးအရုိက္ခံရမယ္႔အေနထားမုိ႔ ဒီအခ်ိန္မွာေရွာင္ေနလုိက္တာ ပုိျပီးေကာင္းပါတယ္။ အားလုံးလည္းအလွ်ဳိအလွ်ိဳျပန္ကုန္ၾကလုိ႔ သူတုိ႔သားအမိေတြသာအိမ္မွာက်န္ခဲ႔ျပီး စကားေျပာသံ၊ ဆူသံေတြတုိးသြား လုိက္၊ က်ယ္လာလုိက္နဲ႔မနက္ ၂နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ႔ ဘာသံမွမၾကားရေတာ႔ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္းအရုိက္ ခံရလုိ႔ညာဖက္ဂ်ိဳေဇာင္းမွာ နာေနတာကတစ္ေၾကာင္း၊ မထင္မွတ္ထားတာေတြ ဆက္တုိက္ဆုိသလုိျဖစ္လာတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေလသံမာမာနဲ႔တခါမွ စကားမေျပာဘူးတဲ႔အဖြား ကုၽြန္ေတာ္႔အေပၚေတာ္ေတာ္ေလးေဒါသထြက္ေနလုိ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္တစ္ရက္ေလာက္ေနျပီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ႔သူေတြနဲ႔ အားလုံးကုိ ခြဲျပီးေရျခား၊ ေျမျခားကုိသြားရေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔အသိေတြက ကၽြန္ေတာ္႔ကုိအိပ္လုိ႔မရေအာင္ တြန္းအားေပးေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔အိပ္လုိ႔မရမယ္႔ အတူတူကုိယ္႔ရဲ႕ ပစၥည္းေလးေတြသိမ္းရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕မဂၤလာဦးညကုိ တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္(ေခါင္းနာ) စြာျဖင္႔ျဖတ္သန္းရင္း မုိးစင္စင္လင္းေစခဲ႔ပါတယ္။
မနက္ ၇ နာရီေလာက္မွာေတာ႔ မမၾကီး၊ မမလတ္၊ အမတုိ႔လင္မယားနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးလမ္းထိပ္လၻက္ ရည္ဆုိင္ကုိထြက္လာခဲ႔ပါတယ္။ စားေသာက္စရာေတြမွာျပီး ညကျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္းေတြျပန္ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ အား လုံးမ်က္ႏွာေတြေတာ႔မေကာင္းၾကပါ။ “အေမေတာ႔ညက ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဆုိးေနတာ.. မမတုိ႔ညီအမေတြလည္း အရုိက္ခံရတာေျပာမေနနဲ႔..သူေမာျပီးအိပ္သြားမွပဲ မမတုိ႔လည္းသက္သာေတာ႔တယ္..ေမာင္ေလးမနက္ဖန္သြားရမယ္႔ အေၾကာင္းညီမေလးကုိမမတုိ႔ေျပာလုိက္တယ္..သူလုိက္ေတာ႔လုိက္မပုိ႔ႏုိင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔..အေမကအခုေတာင္အလုပ္မ သြားရဘူးေျပာထားတယ္..ညကေခါင္းကုိအရုိက္ခံရတယ္ဆုိ.. အခုလုိဘယ္လုိေနလည္းေမာင္ေလး သက္သာလား.. အေမဘာနဲ႔ရုိက္ တာလည္းရာဇာ” မမၾကီးရဲ႕အေမးဆုံးမွညကကၽြန္ေတာ္ ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ေကာက္ကုိင္လာတဲ႔ အရာကုိ သြားသတိရလုိက္ပါတယ္။ ““ရွင္မေတာင္သနပ္ခါး အေပြးတုံးၾကီး”” ပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ရက္ေလာက္ကမွ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ လႊနဲ႔ျဖတ္ထားေပးခဲ႔တဲ႔ တခါမွမေသြးရေသးတဲ႔ “ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးအေပြးတုံး” ၾကီးပါခင္ဗ်ာ။
“ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးအေပြးတုံးၾကီး နဲ႔ရုိက္တာမမေရ.. အဖြားလက္ကလြတ္က်လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းကေယာင္က တမ္းနဲ႔ေကာက္ျပီးကုိင္လာတာ ဘာမွန္းမသိဘူး..အိမ္ေရာက္လုိ႔ၾကည္႔လုိက္မွ သနပ္ခါးတုံး မွန္းသိတာ” လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ လည္းေျပာလုိက္ေရာ မမၾကီးတုိ႔ညီအမႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည္႔ျပီး ခြက္ထုိး၊ ခြက္လန္ရီ ၾကပါေတာ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အမလင္မယားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ သူတုိ႔ညီအမႏွစ္ေယာက္ကုိသာ ၾကည္႔ေနမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလုိက္တဲ႔အထဲမွာ အခုလုိရီစရာေကာင္းတဲ႔ စကားလည္းမပါသလုိ၊ ခုနသူတုိ႔ မ်က္ႏွာမေကာင္းျဖစ္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးသိေနတာမုိ႔ အခုမွထျပီးခြက္ထုိး ခြက္လန္အားရပါးရ ရီျပီးအူျမဴးေန တာေတြ႕လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ဆန္းေနပါတယ္။ “ မမၾကီး ဘာျဖစ္လုိ႔လည္း... ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႔အထဲမွာရီ စရာပါလုိ႔လား” လုိ႔ေမးမွအားလုံးအရီရပ္ျပီး “ကဲ..ေမာင္ေလးရာဇာ..အားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါ..အခုေမာင္ေလးျမိဳ႕ ထဲသြားမွာမလား..ကဲသြားစရာရွိတာသာသြား..မမၾကီးလည္းေက်ာင္းသြားဖုိ႔ အခ်ိန္နီးေနျပီသြားေတာ႔မယ္..မိလိႈင္တုိ႔ လင္မယားလည္း အလုပ္သြားမွာမလား.. သြားၾကမယ္ေလ.. ရာဇာညက်ရင္မမၾကီးတုိ႔ဆီဖုန္းဆက္လုိက္..ေလဆိပ္ ကုိဘယ္ႏွစ္နာရီဆင္းရမလည္းဆုိတာကုိေနာ္..မမတုိ႔အားလုံးေလဆိပ္ကေစာင္႔ေနမယ္ ဟုတ္ျပီလား.. စိတ္မေကာင္း မျဖစ္နဲ႔ ..မင္းနဲ႔မိသန္႔ေလးကိစၥ မမၾကီးတုိ႔အားလုံးတာ၀န္ယူတယ္” လုိ႔ေျပာျပီး စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းျမိဳ႕ထဲမွာ ၉နာရီခ်ိန္းထားတာမုိ႔ မမၾကီးတုိ႔အားလုံးကုိ ႏႈတ္ဆက္ျပီးထြက္လာလုိက္ပါတယ္။ လုိအပ္ တဲ႔စာရြက္စာတမ္းမ်ားနဲ႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္မ်ားကုိခ်ိန္း ထားတဲ႔ရုံးခန္းမွာသြားယူျပီး အသုံးလုိမယ္႔ပစၥည္းေလးတခ်ိဳ႕ ကုိလုိက္၀ယ္ရင္းျမိဳ႕ထဲမွာတင္ ညေနေစာင္းသြားပါတယ္။ ညေနရုံးဆင္းခ်ိန္မုိ႔လုိင္းကားတုိးစီးရင္း အိမ္ေရာက္ေတာ႔ ညေန ၆နာရီေလာက္ရွိေနပါျပီ။ ေရမုိးခ်ိဳးျပီး ခ်စ္ဇနီးေလးရဲ႕အိမ္ေရွ႕ကုိအရဲစြန္႔ျပီးသြားၾကည္႔ေတာ႔ျခံတံခါး၊ အိမ္တံခါး အားလုံးေသာ႔ခတ္ထားတာကုိပဲေတြ႕ရပါတယ္။ လူမရွိတာေသခ်ာေနတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေခၚၾကည္႔ မေနေတာ႔ပါဘူး။ မမတုိ႔အိမ္ေရွ႕အိမ္မွ ရာအိမ္မွဴးဦးေလးကုိေမးၾကည္႔ေတာ႔ သားအမိ၂ေယာက္လွည္းကူးက အမ်ိဳးေတြဆီသြားေၾကာင္း သိလုိက္ရပါတယ္။ မနက္ဖန္မနက္အေစာၾကီး ေလဆိပ္ဆင္းရမွာမုိ႔ မသြားခင္ေတာ႔ခ်စ္သူ(ခ်စ္ဇနီးေလး) ရဲ႕မ်က္ႏွာ ကုိျမင္သြားခ်င္တာေပါ႔ခင္ဗ်ာ။ ခုေတာ႔……
မနက္ ၅ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေလဆိပ္ကုိေရာက္ေတာ႔ မမၾကီးတုိ႔ညီအမေလးေယာက္နဲ႔ သူတုိ႔အမ်ိဳးသားေတြ အားလုံးကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အရင္ၾကိဳေရာက္ႏွင္႔ေနၾကပါျပီ။ ေလယာဥ္ခ်ိန္ကမနက္ ၇ နာရီမုိ႔အခ်ိန္ေစာေနပါေသးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးေကာ္ဖီဆုိင္ထုိင္လုိ႔ မနက္စာစားရင္းအမမ်ားကမွာစရာရွိတာမ်ား မွာၾကပါတယ္။ မမၾကီးရဲ႕အ မ်ိဳးသားအကုိၾကီးေက်ာ္ႏုိင္ကေတာ႔ “ ရာဇာ…ေရဟုိေန႔ကျဖစ္တဲ႔ကိစၥေတြကုိေတြးျပီးစိတ္ မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔…အေမက အဲလုိပဲ.. အကုိၾကီးတုိ႔လင္မယားေတာင္အခု အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ေနျပီ.. သူစိတ္မထင္ရင္ေခၚျပီးရုိက္ခ်င္ ရုိက္ေနတာ ..ရာဇာကအခုမွအရုိက္ခံရတာ.. အကုိၾကီးတုိ႔သားမက္ေတြအားလုံး ေဒၚေစာျမအရုိက္မခံဖူးတဲ႔ သူမရွိဘူး.. ဟုိေန႔က ရာဇာအရုိက္ခံရတာသနပ္ခါးတုံးနဲ႔ဆုိဟုတ္လား…ရွင္မေတာင္မွဟုတ္ရဲ႕လား” လုိ႔ရီက်ဲက်ဲလုပ္ျပီးေမးလုိ႔ “ဟုတ္တယ္ အကုိၾကီး” လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျဖလုိက္ေတာ႔ အားလုံးသေဘာက်ျပီးရီ ပါေတာ႔တယ္။ မရီပဲေနတာဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ အမလင္မယားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ပဲရွိပါတယ္။ “အဲဒါဆိုရင္ေသခ်ာသြားျပီး ရာဇာ႔ကုိအေမက သူ႕သားမက္အျဖစ္လက္ခံ လုိက္ျပီ” အကုိၾကီးေက်ာ္ႏုိင္ရဲ႕စကားကုိ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္မွန္းရိပ္မိေနတဲ႔မမလတ္ေယာက္်ားက “ဒီလုိညီေလးေရ ..အကုိတုိ႔မယားညီအကုိေလးေယာက္စလုံး ညီေလးလုိပဲသူတုိ႔အေမရဲ႕ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးတုံးနဲ႕ အထုခံဖူးတယ္ ကြာ.. အေမကသူ႕သားမက္အားလုံးကုိ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးတုံးနဲ႔ထုျပီး၊ မွတ္ေက်ာက္တင္ျပီးမွ သားမက္အျဖစ္ လက္ခံတာဗ်ား..အခုညီေလးကုိလည္း သနပ္ခါးတုန္းနဲ႔ထုတယ္ ဆုိေတာ႔အုိေကသြားျပီ လုိ႔ေျပာတာ...အေမလက္ခံ သြားျပီလုိ႔ေျပာတာညီေလးေရ” ေၾသာ္အခုမွကၽြန္ေတာ္တုိ႔သေဘာေပါက္သြားပါျပီ။ ဒါေၾကာင္႔မမၾကီးတုိ႔အားလုံး ခြက္ ထုိး ခြက္လန္ရီေနၾကတာကုိး။
“အားလုံးေတာ႔တစ္ခ်က္စီပဲကြ ရာဇာရ.. ညီေလးအလွည္႔မွ ၂ခ်က္ေတာင္ဆုိေတာ႔အေမကမင္းကုိ သားမက္ေတြအ ထဲမွာအခ်စ္ဆုံးျဖစ္လုိ႔ထင္တယ္” ဟုဆုိကာ၀ုိင္းျပီး ရီၾကပါေတာ႔တယ္။ ဒီတစ္ခါမရီႏုိင္တာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ထဲပါ။ အေျခအေနအား လုံးကုိသိလုိက္ရျပီမုိ႔၀မ္းသာေပမယ္႔ ခ်စ္ဇနီးေလးကုိေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေတြ႕ခြင္႔၊ ႏႈတ္ဆက္ ခြင္႔မရခဲ႔တဲ႔အတြက္ေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး၀မ္းနည္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေနပါ တယ္ခင္ဗ်ာ။ အခ်ိန္အားျဖင္႔ အနည္းဆုံး ၃ ႏွစ္ေလာက္ခြဲေနရမွာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ရာဇာတစ္ေယာက္ ၾကင္လည္းမၾကင္၊ ျမင္လည္းမျမင္လုိက္ရ တဲ႔ခ်စ္ဇနီးမမကုိ လြမ္းေနရအုန္းမွာပါ။ ေၾသာ္ဒါေၾကာင္႔ တြင္းသင္း၀န္မင္းၾကီးဦးထြန္းညိဳက ဥမၼာဒႏီၱပ်ိဳ႕မွာေအာက္ပါ စာသားေလးကုိ စပ္ဆုိခဲ႔တယ္ထင္ပါရဲ႕ခင္ဗ်ာ။
လြမ္းတပူေဆြး သူနဲ႔ေ၀းေသာ္
ျပည္ထဲေရးႏွင္႔ ၀မ္းေရးတုိ႔ထက္
လြမ္းေရး ပုိခက္၏။
(ဂ်ိဳေဇာင္းကဒဏ္ရာထက္ လြမ္းရမယ္႔အျဖစ္ကပုိနာပါတယ္ခင္ဗ်ာ)
သြားဖုိ႔အခ်ိန္က်လာျပီမုိ႔ အကုိေတြ၊ အမေတြအားလုံးကုိရွစ္ခုိးႏႈတ္ဆက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္လည္းသက္ဆုိင္ရာေကာင္တာ အသီးသီးကုိေက်ာ္ျဖတ္ရင္း အေကာက္ခြန္ေကာင္တာသုိ႔ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ “ပစၥည္းေလးေတြစစ္ၾကည္႔မယ္ေနာ္ ..အိတ္ကေလးဖြင္႔ေပးပါ” လုိ႔အေကာက္ခြန္အရာရွိရဲ႕စကားေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕တစ္ခုထဲေသာ လက္ဆြဲအိတ္ကုိ ဖြင္႔ျပလုိက္ပါတယ္။ တာ၀န္အရပစၥည္းမ်ားကုိစစ္ၾကည္႔ရင္းက ပုဆုိးနဲ႔ပတ္ထားတဲ႔အရာကုိေတြ႔လုိ႔ ထုတ္လုိက္ရင္း “ ဒါကဘာလည္း” လုိ႔ေမးလည္းေမး၊ ေျဖလည္းေျဖၾကည္႔လုိက္ၾကပါတယ္။ ထြက္က်လာတဲ႔အရာကုိေတြ႕လုိက္ေတာ႔မွ ပဲ အေကာက္အခြန္ကဆရာသမား ၂ ေယာက္လည္းျပဳံးစိစိနဲ႕ “ ကဲသြားလုိ႔ရပါျပီဗ်ာ ”ဆုိျပီးသြားခြင္႔ျပဳလုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းကုိယ္႔ပစၥည္းေလးေတြျပန္စီထည္႔ရင္း ခုနေျဖလုိက္လုိ႔္ထြက္လာတဲ႔ “ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးအေပြးတုံး” ကုိၾကည္႔ရင္း ညာဖက္ဂ်ိဳေဇာင္းကုိဘုထြက္ေအာင္ထုျပီးမွ သားမက္အျဖစ္လက္ခံေပးလုိက္တဲ႔ တစ္သက္မေမ႔ႏုိင္တဲ႔ (အဖြား) ေဒၚေစာျမရဲ႕မ်က္ႏွာကုိ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ရာဇာတစ္ေယာက္ ေၾကာက္ေၾကာက္ လန္႔လန္႔နဲ႔ျပန္ျပီးျမင္ေယာင္ မိေနတာ အခုခ်ိန္အထိပါ ဘဲခင္ဗ်ာ……။
သူငယ္ခ်င္းညီအကုိေမာင္ႏွမေတြအားလုံး ဘ၀အေမာေတြေျပၾကပါေစ။
ရာဇာေထြး
